کلامیدیا یک نوع بیماری مقاربتی جنسی است و می توان گفت از مهمترین عفونت های باکتریال می باشد که از طریق تماس جنسی به فرد منتقل می شود. این تماس جنسی می تواند تماس جنسی مقعدی، دهانی و یا مهبلی با یک فرد آلوده باشد.این بیماری می تواند مشکلات متعددی از جمله ترشحات آلت تناسلی، ناباروری و مشکلاتی برای نوزادانی که مادر آنها آلوده به این کلامیدیا می باشند ایجاد کند اما جای هیچ نگرانی نیست چون این بیماری قابل درمان و پیشگیری می باشد.
علایم عفونت کلامیدیایی چیست؟
این نوع بیماری در ابتدا علائم خاصی نخواهد داشت و در واقع نوعی بیماری خاموش محسوب می شود. برای آشکار شدن این بیماری پس از اینکه فرد به این میکروب آلوده شد نیاز به یک دوره زمانی حدودا سه الی چهارده روزه دارد. درصد زیادی از خانم ها که به کلامیدیا مبتلا هستند هیچ گونه علائمی ندارند و در خانم هایی که با علائم روبه رو است، این علائم می توانند ترشحات غیر طبیعی از واژن و یا سوزش زیاد هنگام ادرار باشد. علائم این بیماری ممکن است در شکل دیگری مثل داشتن درد زیر شکم و قسمت پایین کمر و یا هنگام رابطه زناشویی، تب، تهوع و خونریزی بروز کند. کلامیدیا در ابتدا مشکلاتی برای گردن رحم و مجاری ادراری خانم ها به وجود می آورد در مواقعی حتی اگر بیماری پشرفت هم کرده باشد و به لوله های رحمی هم رسیده باشد باز هم ممکن است هیچ علائمی در فرد بیمار ظاهر نشود. داشتن سوزش و یا خارش در نوک آلت تناسلی از علائمی است مردان بعد از گرفتار شدن به این بیماری می توانند داشته باشند.
کلامیدیا در چه کسانی می تواند بروز کند؟
کلامیدیا می تواند در هر نوع رابطه زناشویی که پیشگیری های لازم را به عمل نیاوردند به وجود بیاید و در این بین دختران و خانم های جوان، افراد مبتلا به بیماری دیابت، افرادی که ناحیه تناسلی آنها همیشه مرطوب است و یا خانم هایی که از دوش واژینال استفاده می کنند بیشتر از افراد دیگر تحت تاثیر این بیماری قرار گیرند و این بیماری در آنها زودتر بروز می کند.
راه های جلوگیری از کلامیدیا
مطمئن بودن از انتخاب شریک جنسی خود قبل از هر رابطه جنسی می تواند اولین مرحله پیشگیری باشد. یکی از راه هایی که می تواند تا مقدار بسیار زیادی از این بیماری جلوگیری کند استفاده از کاندوم مردانه در حین رابطه جنسی می باشد.همچنین یک تست سالانه غربالگری می تواند کمک به سزایی در تشخیص این بیماری کند.
