چه مراقبت های بعد از عمل واژینوپلاستی متاسفانه تعداد بیمارانی که با مشکل افتادگی مثانه و رحم مواجه هستند، به نسب رو به افزایش است، به همین دلیل افراد به دنبال روش های درمانی برای رفع این مشکل هستند.
در لگن خانم ها دو قسمت وجود دارد، یک قسمت کمپارتمان تحتانی یا خلفی و یک قسمت کمپارتمان فوقانی یا قدامی. در این قسمت فوقانی مثانه و رحم قرار دارد، و قسمت تحتانی به سمت روده، مقعد و رکتوم می باشد.
قسمت کمپارتمان تحتانی که همان ناحیه پرینه و کف لگن را شامل می شود، از این جهت اهمیت دارد که پایین ترین قسمت بدن خانم ها است و تمام فشاری که به بدن وارد می گردد به این قسمت منتقل می شود، اهمیت پرینه در این است که نگهدارنده احشای لگنی می باشد. اگر به مرور زمان پرینه کوتاه شود، اعضای پرینه دچار پارگی شوند و یا به علل مختلف مثل بارداری، کار سنگین، استفاده از دخانیات و… نازک شوند و از قسمت وسط به قسمت کناری لگن کشیده شوند، همین کنار رفتن ها باعث می شود داخل لگن حالتی تو خالی پیدا کند و چون احشای لگنی همچون رحم و مثانه با رباط ها به هم متصل هستند و به مرور زمان که پرینه دچار شلی می شود، مثانه و رحم دچار افتادگی می گردد.
به همین دلیل توصیه می شود به خانم ها، بعد از اتمام سن باروری حتما از نظر سلامت لگنی معاینه شوند تا اگر دچار شلی و یا پارگی هستند ترمیم انجام شود، چرا که اگر به این موضوع بی اهمیت باشند، به مرور زمان این شلی باعث می شود که مثانه و رحم به سمت پایین کشیده شوند و دچار شلی مثانه و رحم شوند.
عمل واژینوپلاستی
منظور از عمل واژینوپلاستی، جمع کردن قسمت داخلی واژن است. این عمل در بیش از 95 درصد موارد بهتر است که همراه با پرینورافی انجام شود. در موارد خاص که قصد، عدم ایجاد اسکار است می توان با عمل پرینورافی این جراحی را همراه کنیم.
عمل پرینورافی که همزمان با عمل واژینوپلاستی انجام می شود، در واقع با هدف سفت کردن عضلات عرضی پرینه انجام می شود، که این عضلات نقش مهمی در دهانه ورودی واژن دارند.
بهتر است این جراحی با بیهوشی یا بی حسی از کمر انجام شود، گاهی این جراحی را بی حسی موضعی نیز انجام می دهند، اما ممکن است بیمار دچار افت فشار و یا شوک شود. در نتیجه بهتر است با بی هوشی و در مرکز جراحی در اتاق عمل این جراحی انجام شود.
مراقبت های بعد از عمل واژینوپلاستی
دوره ریکاوری برای این جراحی حدود 2 تا 3 روز استراحت نسبی در منزل است.
یک ماه و نیم ورزش، رابطه جنسی و استخر برای این افراد ممنوع است.
خیلی از بیماران از ترس عمل واژینوپلاستی صحبت می کنند، باید گفت این جراحی ترسناک نیست، اما از آنجا که جراحی بر عضلات انجام می شود، بعد از عمل بیمار احساس ناراحتی دارد، خصوصا این احساس در زمان نشستن شدت پیدا می کند، اگر بیمار این درد را داشته باشد به این معنی است که جراحی به درستی انجام شده است.
عمل واژینوپلاستی پرینورافی این مزیت را دارد که از افتادگی بیش از حد مثانه در آینده جلوگیری می کند. به این معنی که اگر پرینه بیمار مشکل داشته باشد و به مرور زمان دچار افتادگی مثانه و رحم شود، عمل مثانه سخت، پر عارضه و برگشت پذیر است، این موضوع در رابطه با عمل رحم نیز صدق می کند. این عمل از افتادگی بیشتر رحم جلوگیری می کند.
تاثیر ورزش های سنگین در افتادگی
ورزش های سنگین و یا بدنسازی به دلیل فشار هایی که به کف عضلات لگن وارد می کند، می تواند به خودی خود باعث افتادگی مثانه و شلی کف لگن شود.
زمان مورد نیاز برای جراحی واژینوپلاستی
این جراحی به زمانی حدود یک ساعت و نیم نیاز دارد، اما این جراحی به صورت سرپایی انجام می شود، یعنی حدود 5 تا 6 ساعت بعد از جراحی، زمانی که بیمار در روند ادرار با مشکلی مواجه نباشد، می تواند ترخیص شود.
آیا امکان جراحی واژینوپلاستی همراه با زایمان سزارین وجود دارد؟
در بارداری خصوصا در زمان زایمان، حتی اگر بیمار سزارین هم انجام دهد، تمام عروق لگنی محتمل شده اند، و لگن پر خون است، به همین دلیل اصلا این کار توصیه نمی شود. زیرا آناتومی به هم ریخته است و ممکن است نتیجه جراحی اصلا رضایت بخش نباشد، ریسک خونریزی در این شرایط بسیار بالاست، زیرا عروقی که بسیار پر خون شده اند در اثر باز شدن دچار خونریزی می شوند، به همین دلیل باید بیمار 2 ماه تا 6 ماه بعد زایمان، برای عمل های زیبایی و ترمیمی اقدام کند.
