عمل واژینوپلاستی چیست؟عمل واژینوپلاستی در مواقعی انجام می شود که سن باروری بیمار به اتمام رسیده باشد، علل مختلفی باعث می شود که واژن یا کف لگن در خانم ها دچار شلی شود و آسیب عضلات لگنی تجربه شود، این عوامل شامل: علل ژنتیک، افزایش سن به دلیل نیروی جاذبه ( همانطور که قبلا هم گفته شد، لگن در خانم ها متفاوت است و بافت فشیا و نگهدارنده مناسبی ندارد و به اصلاح توخالی است)، وجود بیماری های مزمن همچون یبوست و سرفه مزمن، انجام کار سنگین، ورزش سنگین، و مهمترین آن ها بارداری و به خصوص زایمان طبیعی زیرا کل عضلات دچار پارگی می شوند، همگی می توانند باعث آسیب عضلات لگنی،کف لگن و پرینه شود.
عمل واژینوپلاستی و پرینورافی برای افتادگی مثانه و رحم
با شل شدن عضلات لگن، احشای لگنی به سمت پایین متمایل می شوند و از آنجا که احشای لگنی مثانه و رحم با لیگامان ها به یکدیگر متصل هستند، باعث می شود که به مرور زمان مثانه و رحم هم به سمت پایین متمایل شود. عمل مثانه و بالا کشیدن رحم و مثانه خود جراحی های بزرگی محسوب می شوند، و عمل مثانه خود باعث ایجاد اسکار می شود، زیرا فاصله بین واژن و مثانه بسیار نازک است و وجود اسکار باعث می شود که اگر بیماری نیاز به عمل مثانه داشته باشد، عمل سخت و دشواری باشد.
در افرادی با افتادگی مثانه گرید 3 جراحی انجام نمی شود و بهتر است از لیزر استفاده کنند.
زمانی که عمل واژینوپرینو انجام می شود، عضلات مجدد به عنوان نگهدارنده ترمیم می شوند و از افتادگی بیشتر مثانه و رحم جلوگیری می کند.
برای جراحی رحم هم لازم است شکم باز شود و رحم از بالا اسلیم شود که به مرور زمان، مجدد به دلیل سنگینی ممکن است به سمت پایین حرکت کند، در نتیجه در صورتی که افتادگی رحم در گرید 2 باشد، نیازی به جراحی نیست و عمل واژینوپلاستی و پرینورافی توصیه می شود.
عمل واژینوپلاستی و پرینورافی در 99 درصد موارد همراه با یکدیگر انجام می شوند، مگر آنکه بیمار تنها پرینورافی انجام دهد، یعنی بیمار مشکل واژن نداشته باشد.
روند کار در عمل واژینوپلاستی
در عمل واژینوپلاستی از حدود 2 سانت پایین دهانه رحم به طول 10 تا 12 سانت، بسته به واژن بیمار، باز می شود و عضلات زیرین به یکدیگر نزدیک می شوند و شلی بافت بریده می شود.
این جمع کردن عضلات طبق آناتومی هر بیمار انجام می شود.
لازم به ذکر است که نباید از پوست به عنوان تنگ کردن استفاده کرد، گاهی دیده می شود که برخی از متخصصین زنان از پوست و لبیا ماژورها برای جمع کردن پرینه استفاده می کنند ، که این عمل بعدها باعث می شود که بیمار احساس درد داشته باشد خصوصا در زمان نزدیکی، که گاهی نیاز می شود با جراحی این چسبندگی اصلاح شود.
عمل واژینوپلاستی و پرینورافی یک عمل سرپایی است و بیمار 5 تا 6 ساعت بعد از جراحی ترخیص می شود.
لازم است بیمار 2 تا 3 روز استراحت داشته باشد.
یک ماه و نیم بیمار نباید ورزش کند و یا رابطه جنسی داشته باشد.
درد عمل واژینوپلاستی و پرینورافی
خیلی از بیماران از درد این جراحی نگران هستند، باید گفت این جراحی به نسبت برخی از جراحی های دیگر درد بیشتری دارد، زیرا این جراحی بر روی عضله انجام می شود و زمانی که عضلات جمع می شوند، احساس درد و کشیدگی به مراتب بیشتر است.
ممکن است ترشحات در یکی دو ماه اول بعد از جراحی دیده شود، نیاز به نگرانی ندارد، تنها لازم است به توصیه های جراح زیبایی زنان خود توجه داشته باشید.
