بهترین روش برای درمان افتادگی احشای لگنی چیست؟ از نظر دکتر خلیلی برای ترمیم آسیب های لگنی عمل های مختلفی وجود دارند، ممکن است ناحیه کمپارتمان قدامی دچار مشکل شود و برای درمان عمل سیستوسل( عمل بالا کشیدن مثانه) ، و یا در مواردی اسلینگ رحمی ( عمل کشیدن رحم به سمت بالا) نیاز باشد. همچنین در کمپارتمان خلفی ممکن است بیمار دچار رکتوسل( افتادگی کمپارتمان خلفی) شود و عمل واژینوپلاستی برای درمان نیاز باشد. اگر عضلات پرینه هم دچار مشکل شوند، عمل پرینورافی برای درمان باید انجام شود.
اکثریت عمل های واژینوپلاستی پرینورافی، همزمان با یکدیگر انجام می شود. به این دلیل که زمانی که عضلات کف لگن دچار شلی شوند، حتما عضلات پرینه در موارد عادی پارگی پیدا می کنند و در بارداری ممکن است عضلات به طور کامل پاره شوند و دیگر عضله ای وجود نداشته باشد.
عمل واژینوپلاستی
در عمل واژینوپلاستی، از آنجا که واژن یک بافت تو خالی است و حالتی لوله ای دارد از 2 سانت زیر رحم، قسمت تحتانی رحم در عمل واژینوپلاستی، جراحی انجام می شود و به صورت مثلثی بریده می شود و عضلات نزدیک به یکدیگر می شوند و مجدد این بافت ترمیم می شود. در حقیقت در عمل واژینوپلاستی، واژن کوتاه نمی شود، گاهی برخی از بیماران اینگونه تصور دارند، که در طول واژینوپلاستی از طول واژن کاسته می شود در حالی که باید گفت واژن به صورت عرضی و نه طولی تنگ تر می شود.
در جراحی واژینوپلاستی علاوه بر اینکه پارگی کف لگن ترمیم می شود، عضلات بافت واژن نیز کوتاه می شود، مخاط کوچکتر می شود و در نتیجه واژن تنگ تر می شود.
عضلات پرینه به صورت عرضی هستند که ممکن است حالت نازکی و پاره شدن داشته باشند که به کنار کشیده شوند و پرینه خیلی کوتاه گردد.
در عمل پرینورافی با پرینوپلاستی، ناحیه مورد نظر باز می شود و جراح زیبایی زنان عضلات را به یکدیگر نزدیک می کند و در نتیجه فاصله ایجاد شده اصلاح می شود. به این معنی که با این جراحی حدود 3-4 سانت فاصله بین مقعد و واژن ایجاد می شود.
رابطه یبوست و شل شدن پرینه
شل بودن عضلات پرینه می تواند باعث بروز یبوست شود، این اتفاق به صورت برعکس هم ممکن است. در نتیجه اگر جراحی پرینورافی انجام شود این احتمال وجود دارد که یبوست بیمار بهتر شود. حتی این احتمال وجود دارد که اگر بیمار دچار یبوست های شدید باشد، بدون اینکه سابقه زایمان و بارداری داشته باشد، شلی عضلات پرینه را داشته باشد.
گاهی برخی از بیماران در زمان مراجعه به متخصص زنان اینگونه بیان می کنند، که چون سابقه زایمان و بارداری نداشتند، دلیلی برای شلی عضلات پرینه نیز وجود ندارد. در پاسخ به این عزیزان باید گفت، علل مختلف دیگر همچون ورزش، یبوست، مصرف دخانیات و ژنیتیک همگی درشل شدن عضلات پرینه موثر هستند.
